วันเสาร์ที่ 18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560

VDOเกี่ยวข้อง

แนะนำ



กลุ่มศาสนาอับราฮัม

ศาสนายูดาห์


ศาสนายูดาห์หรือศาสนายิว (อังกฤษ: Judaism; ฮีบรู: יהדות‎) คือวิถีชีวิต ปรัชญา และศาสนาประเภทเอกเทวนิยมตามความเชื่อของชาวยิวมีต้นกำเนิดในคัมภีร์ฮีบรู (หรือคัมภีร์ทานัค) รวมถึงคัมภีร์ชั้นหลัง เช่น คัมภีร์ทาลมุด ศาสนิกชนยูดาห์ถือว่าวิถีนี้เป็นพันธสัญญาระหว่างพระยาห์เวห์กับวงศ์วานอิสราเอลศาสนายูดาห์แบบรับบีถือว่าพระยาห์เวห์ได้ประทานธรรมบัญญัติที่เรียกว่าคัมภีร์โทราห์แก่โมเสสที่ภูเขาซีนาย

 ศาสนาบาไฮ


ศาสนาบาไฮหรือลัทธิบาไฮ (อาหรับ: الدّين البهائي; อังกฤษ: Bahá'í Faith) เป็นศาสนาที่แยกตัวออกมาจากลัทธิบาบีในปี ค.ศ. 1863[3] ถือกำเนิดในจักรวรรดิเปอร์เซีย (ปัจจุบันอยู่ในอาณาเขตของประเทศอิหร่าน) ศาสดาคือพระบะฮาอุลลอฮ์ (พ.ศ 2360-2435) ศูนย์กลางบาไฮโลกอยู่ที่เมืองไฮฟา มีสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุด 2 แห่ง คือ พระสถูปของพระบะฮาอุลลอฮ์อยู่ที่เมืองอัคคา และพระสถูปของพระบาบอยู่ที่เมืองไฮฟา ประเทศอิสราเอล ปัจจุบันเป็นศาสนาที่เผยแผ่ได้กว้างขวางเป็นอันดับสองของโลก[ต้องการอ้างอิง] โดยมีศาสนิกชนกว่า 5 ล้านคนทั่วโลก บาไฮศาสนิกชนมาจากภูมิหลังที่แตกต่างกัน และอาศัยอยู่ในแทบทุกประเทศทั่วโลก


 กลุ่มศาสนาแบบอิหร่าน

ศาสนามาณีกี


 ศาสนามาณีกีหรือ ศาสนามานี หรือ มานีธรรม (मानी धर्म - Manichaeism) เป็นศาสนาแบบไญยนิยม (Gnosticism) ที่มีต้นกำเนิดในจักรวรรดิแซสซานิด มีพระมานีหัยยา (मानी हय्या) เป็นศาสดา แม้ว่างานเขียนของท่านจะหายสาบสูญไปทั้งหมดแล้ว แต่ยังคงมีฉบับแปลในภาษาต่าง ๆ ตกทอดมาถึงปัจจุบัน


 ศาสนาโซโรอัสเตอร์


ศาสนาโซโรอัสเตอร์ (อังกฤษ: Zoroastrianism) เป็นศาสนาและปรัชญาศาสนาอิหร่านเอกเทวนิยมโบราณอย่างหนึ่ง เคยเป็นศาสนาแห่งรัฐจักรวรรดิอะคีเมนิด พาร์เธียและแซสซานิด ประมาณจำนวนศาสนิกโซโรอัสเตอร์ทั่วโลกปัจจุบันอยู่ระหว่างประมาณ 145,000 คนเมื่อประมาณ ค.ศ. 2000 ถึง 2.6 ล้านคนในการประมาณหลัง

 ลัทธิบาบี


ลัทธิบาบี (อังกฤษ: Babism) หรือ อัลบาบียะฮ์ (Babi; (เปอร์เซีย: بابی ها Bábí há )) เป็นศาสนาที่พระบาบก่อตั้งขึ้นในประเทศอิหร่าน เขาประกาศตัวว่าเป็นทายาทของกาซิม รัชติ ผู้นำทางศาสนาคนหนึ่ง หลังจากนั้นเขาได้อ้างว่าตนเองเป็นประตูสู่อิหม่ามมะฮ์ดี อิหม่ามคนที่ 12 ตามความเชื่อของมุสลิมชีอะฮ์ ต่อมาเขากลับอ้างว่าเป็นอิหม่ามมะฮ์ดีเสียเอง และในท้ายที่สุดอ้างตนเป็นผู้เผยพระวจนะ ความเคลื่อนไหวของเขาและสาวกเรียกว่าขบวนการบาบี (Bábí)

กลุ่มศาสนาแบบอินเดีย

ศาสนาเชน


ศาสนาเชน, ไชนะ หรือ ชินะ (แปลว่า ผู้ชนะ) หรือ เดียรถีย์นิครนถ์ (แปลว่า ศาสนานอกพุทธศาสนา) (อังกฤษ: Jainism) เป็นศาสนาในประเทศอินเดีย อนุมานกาลราวยุคเดียวกับสมัยพุทธกาล เป็นหนึ่งในลัทธิสำคัญทั้งหก ที่เกิดร่วมสมัยกับ พระพุทธเจ้า

 ศาสนาซิกข์


ศาสนาซิกข์ หรือ ศาสนาสิกข์ (ปัญจาบ: ਸਿੱਖੀ, สัท.: เกี่ยวกับเสียงนี้ [ˈsɪkːʰiː], อังกฤษ: Sikhism) เป็นศาสนาที่ถือกำเนิดขึ้นในราวคริสต์ศตวรรษที่ 16 ในตอนเหนือของอินเดีย จากคำสอนของ นานัก และคุรุผู้สืบทอดอีก 9 องค์ หลักปรัชญาของศาสนาซิกข์และการปฏิบัติตามหลักศาสนา นิยมเรียกว่า "คุรมัต" (ความหมายโดยพยัญชนะ หมายถึง "คำสอนของคุรุ" หรือ "ธรรมของซิกข์")


กลุ่มศาสนาแบบจีน

ศาสนาเต๋า



ลัทธิเต๋า หรือ ศาสนาเต๋า (จีน: 道教 Dàojiao; อังกฤษ: Taoism) เป็นศาสนาที่เกี่ยวข้องกับการดำรงชีวิตอยู่กับธรรมชาติ โดยคำว่า เต๋า แปลว่า "มรรค" หรือ "หนทาง" ซึ่งไม่สามารถรู้ได้ด้วยอักษรและชื่อ ถ่ายทอดไม่ได้
แนวคิดสำคัญอีกประการหนึ่งในศาสนาเต๋าคือเรื่อง "หยินหยาง" ซึ่งหมายถึง ธรรมชาติที่เป็นของคู่ตรงกันข้าม สิ่งที่เป็นของคู่ คือ
    หยิน ( yīn) คือพลังลบ มีลักษณะสีดำ เป็นพลังความมืด พบในทุกสิ่งทุกอย่างที่ให้ความหนาวเย็น ความมืด อ่อนนุ่ม ชื้นแฉะ ลึกลับ และเปลี่ยนแปลง เช่น เงามืด น้ำ ฯลฯ
     หยาง ( yáng) คือพลังบวกมีลักษณะสีขาว เป็นพลังแสงสว่าง พบในทุกสิ่งทุกอย่างที่ให้ความอบอุ่น สว่างไสว มั่นคง สดใส เช่น ดวงอาทิตย์ ไฟ ฯลฯ

 ศาสนาขงจื๊อ


ลัทธิขงจื๊อ หรือศาสนาขงจื๊อ (อังกฤษ: Confucianism) เป็นระบบด้านจริยธรรมและปรัชญาของจีน ซึ่งพัฒนาจากการสอนของขงจื๊อ (551 - 479 ปีก่อน ค.ศ.) นักปรัชญาชาวจีน ลัทธิขงจื๊อถือกำเนิดขึ้นเป็น "งานสอนด้านจริยธรรม-สังคมการเมือง" ในยุคชุนชิว แต่ภายหลังพัฒนาส่วนที่เป็นอภิปรัชญาและจักรวาลวิทยาในสมัยราชวงศ์ฮั่น[1] หลังการละทิ้งลัทธิฟาเฉียในประเทศจีนหลังราชวงศ์ฉิน ลัทธิขงจื๊อได้กลายมาเป็นอุดมการณ์แห่งรัฐอย่างเป็นทางการของจีน กระทั่งถูกแทนที่ด้วย "หลัก 3 ประการแห่งประชาชน" เมื่อมีการสถาปนาสาธารณรัฐจีน ตามด้วยคอมมิวนิสต์ลัทธิเหมาหลังสาธารณรัฐจีนถูกแทนที่ด้วยสาธารณรัฐประชาชนจีนในจีนแผ่นดินใหญ่

ลัทธิบัวขาว


ลัทธิบัวขาว (จีน: 白蓮教 ไป๋เหลียนเจี้ยว) เป็นขบวนการทางศาสนาและการเมืองที่เกิดขึ้นในประเทศจีนสมัยราชวงศ์หยวน เป็นลัทธิบูชาพระแม่องค์ธรรมเป็นพระเป็นเจ้าสูงสุด และรอคอยยุคพระศรีอริยเมตไตรย ซึ่งเป็นอุตมรัฐที่เชื่อว่าสังคมจะรุ่งเรืองสงบสุขตลอดไป

 ลัทธิเซียนเทียนเต้า


ลัทธิเซียนเทียนเต้า (จีน: 先天道 Xiāntiān Dào) เป็นลัทธิศาสนาหนึ่งที่หวง เต๋อฮุย ก่อตั้งขึ้นในสมัยราชวงศ์ชิง โดยสืบความเชื่อมาจากลัทธิบัวขาวในสมัยราชวงศ์หยวน นอกจากนี้ยังรับคำสอนมาจากลัทธิหลัวด้วย ลัทธิเซียนเทียนเต้าเป็นต้นกำเนิดของอีก 5 ลัทธิที่แยกตัวออกมาภายหลัง ได้แก่ ลัทธิอนุตตรธรรม ลัทธิถงซั่นเซ่อ ลัทธิฉือฮุ่ยถัง ลัทธิเทียนเต๋อเซิ่ง และลัทธิเต้าเยวี่ยน

 ลัทธิอนุตตรธรรม


ลัทธิอนุตตรธรรม (จีน: 一貫道 Yīguàn Dào อีก้วนเต้า) ในประเทศไทงเมื่อปี ค.ศ. 1877[3] คำสอนเป็นการผสานความเชื่อระหว่างลัทธิขงจื๊อ ลัทธิเต๋า และศาสนาพุทธแบบจีน ทั้งยังยอมรับขนบที่มาจากต่างประเทศ เช่น ศาสนาคริสต์ ศาสนาอิสลามด้วย  ลัทธิอนุตตรธรรมเกิดขึ้นและแพร่หลายที่จีนแผ่นดินใหญ่ ต่อมาเกิดการเปลี่ยนแปลงการปกครองไปเป็นระบอบคอมมิวนิสต์ ลัทธิอนุตตรธรรมถูกรัฐบาลกวาดล้างอย่างหนัก จึงย้ายไปเผยแผ่ที่ประเทศไต้หวันตั้งแต่ปี ค.ศ. 1946[3] ในปัจจุบันถือเป็นศาสนาที่มีศาสนิกชนมากที่สุดเป็นอันดับสามในไต้หวัน (รองจากศาสนาพุทธและศาสนาเต๋า)[2] ในประเทศจีนลัทธินี้ยังไม่ได้รับการยอมรับ ส่วนไต้หวันได้รับรองในปี ค.ศ. 1987  ปัจจุบันลัทธิอนุตตรธรรมมีศาสนิกชนมากกว่า 10 ล้านคน ใน 86 ประเทศทั่วโลกเรียกว่า วิถีอนุตตรธรรม[1] เป็นศาสนา[2]ที่หวัง เจฺว๋อี ก่อตั้งขึ้นในประเทศจีนสมัยราชวงศ์ชิ



กลุ่มศาสนาแบบญี่ปุ่น

ลัทธิชินโต



ชินโต (ญี่ปุ่น: 神道 shintō ?) เป็นลัทธิตามความเชื่อเดิมของชาวญี่ปุ่น คำว่า ชินโต มาจากตัวอักษรจีน หรือคันจิ 2 ตัวรวมกัน คือ ชิน (ญี่ปุ่น: shin, kami ?) หมายถึงเทพเจ้า (ภาษาจีน: , พินอิน: shén, เสิน) และ โต (ญี่ปุ่น: tō, do ?) หมายถึงวิถีทางหรือศาสตร์วิชา (ภาษาจีน: , พินอิน: dào, เต้า) หรือ เต๋า ในลัทธิเต๋านั่นเอง เมื่อรวมกันแล้ว จะหมายถึงศาสตร์แห่งเทพเจ้า หรือวิถีแห่งเทพเจ้า (ญี่ปุ่น: かみのみち kami no michi ?)

ลัทธิชอนโดเกียว


ชอนโดเกียว (ภาษาเกาหลี: ฮันกุล: 천도교; ฮันจา: 天道敎; อังกฤษ: Cheondoism) หรือ ศาสนาแห่งวิถีสวรรค์ ศาสนานี้แสดงออกอย่างเปิดเผยว่า "รักชาติ" และก่อตั้งมาเพื่อต่อต้านการฉ้อราษฎร์บังหลวง และการรุกรานของต่างชาติ ศาสนาวิถีแห่งสวรรค์ก่อตั้งเมื่อคริสต์ศักราช 1860 ในช่วงแรกเรียกว่า "ทงฮัก" ซึ่งมีความหมายว่า "การเรียนรู้แบบตะวันออก" แตกต่างกับศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิกเป็นตัวแทนในเวลานั้น ขบวนการนี้เติบโตจนถึงขึ้นมาเป็นการปฏิวัติชาวนาในคริสต์ศักราช 1890 และต่อมาเปลี่ยนชื่อเป็น "ชอนโดเกียว" ผู้นำศาสนานี้มีบทบาทสำคัญในขบวนการต่อต้านญี่ปุ่นสมัยอาณานิคม

ศาสนาเทนริเกียว


ศาสนาเทนริเกียว เน้นความคิดและการปฏิบัติเพื่อละจากความยึดในตัวตนอันเป็นมายา หรือการสร้างพิธีกรรมที่ต้องการร่วมใจกัน เช่น การร่ายรำร้องเพลง การสวด ซึ่งช่วยสลายความเป็นปัจเจกชนและเอื้อให้เกิดการยอมรับตัวตนใหม่ทางศาสนาได้ง่ายขึ้น ถูกจัดให้อยู่ในเรียวหะชินโต เรียกว่าเป็นชินโตของประชาชน และจากประวัติศาสตร์ที่ปรากฏมานั้น มีหลายครั้งหลายคราวที่ศาสดาของเทนรีเคียวได้รับการต่อต้านจากทางรัฐบาลในสมัยนั้น แต่ด้วยความอดทนของศาสดาที่มุ่งมั่นจะเผยแผ่ศาสนาและทำตามพระประสงค์ของพระผู้เป็นเจ้า เทนรีเคียวจึงสามารถดำรงคงอยู่ได้จนถึงทุกวันนี้ เป็นเวลากว่า 170 ปีมาแล้ว พระผู้เป็นเจ้าในเทนรีเคียวมีพระนามว่า โอะยะงะมิ” (โอะยะ แปลว่า Parent หรือ พ่อแม่, คะมิหรืองะมิ แปลว่า พระผู้เป็นเจ้า) ด้วยความที่พระผู้เป็นเจ้านั้นเปรียบเหมือนพ่อแม่ของมวลมนุษย์ จึงเรียกพระองค์ว่า พระผู้เป็นเจ้าโอะยะงะมิ และด้วยความที่มนุษย์นั้นสรรเสริญพระบารมีของพระองค์ พวกเขาเหล่านั้นจึงถวายนามถึงพระองค์และภาวนาถึงพระองค์ว่า เทนรีโอ-โนะ มิโคะโตะส่วนศาสดาของเทนรีเคียวมีพระนามเดิมว่า มิคิ นะคะยะมะแต่หลังจากที่พระผู้เป็นเจ้าได้อวตารลงมาและได้ใช้สังขารของนาง มิคิ เป็นที่ประทับ เพื่อเปิดเผยความจริงเกี่ยวกับการสร้างโลก และสอนวิธีที่จะนำเราไปสู่ชีวิตอันผาสุกเบิกบานใจ เราจึงเรียกท่านว่า โอะยะซะมะ” (โอะยะ แปลว่า ผู้ให้กำเนิด (พ่อแม่), ซะมะ แปลว่า พระ-, เจ้า- หรือ ท่าน) จุดมุ่งหมายสูงสุดของเทนรีเคียว คือ การดำรงชีวิตอันผาสุกเบิกบานใจจากคำสอนของเทนรีเคียวที่เชื่อว่าร่างกายของคนเราเป็นสิ่งที่ขอยืมมาจากพระผู้เป็นเจ้า ดังนั้นการดำรงชีวิตในทุกๆ วันของผู้ที่นับถือเทนรีเคียว จึงเป็นไปเพื่อวัตถุประสงค์ของพระผู้เป็นเจ้า ในการที่จะดำรงชีวิตอันผาสุกเบิกบานใจ ภายใต้ร่างกายที่ได้รับการให้ยืมมา หรือขอยืมมาจากพระผู้เป็นเจ้าโอะยะงะมิและได้รับพรพิทักษ์คุ้มครองจากพระองค์ 

กลุ่มศาสนาแบบแอฟริกัน

ศาสนาอียิปต์โบราณ


เทพปกรณัมแห่งไอยคุปต์ หรือ ศาสนาของชาวไอยคุปต์ (อียิปต์โบราณ) คือศาสนาหรือความเชื่อในรูปแบบพหุเทวนิยม ของชาวอียิปต์โบราณ เมื่อกว่า 3,000 ปีที่แล้ว โดยจะนับถือเทพเจ้าหลายองค์ด้วยกัน ที่สำคัญๆ ได้แก่ เทพรา เทพโอสิริส เทพโฮรุส เทพอานูบิส เทวีไอสิส เทวีเสลเคต อิมโฮเตป อาเมนโฮเตป เป็นต้น


เว็บไซต์เพิ่มเติม

https://th.wikipedia.org/wiki/    ศาสนา - วิกิพีเดีย


https://th.wikipedia.org/wiki/  หมวดหมู่:ศาสนา - วิกิพีเดีย

www.everythaistudent.com/a/205divine.html    ศาสนาและลัทธิความเชื่อต่างๆของโลก

https://mogzaaindy.wordpress.com/   กิจกรรมโครงงาน/.../ศาสนาอียิปต์
โบราณ/

https://www.gotoknow.org/posts/613843   ศาสนาขงจื๊อ (Confucius) - GotoKnow
ลัทธิขงจื๊อ - วิกิพีเดีย

https://th.wikipedia.org/wiki/ลัทธิขงจื๊อ  ลัทธิขงจื๊อ - วิกิพีเดีย
ลัทธิช็อนโด - Wikiwand

www.wikiwand.com/th/ลัทธิช็อนโด   ลัทธิช็อนโด - Wikiwand